Przede wszystkim trzeba uświadomić sobie jedną rzecz - sprzętu wędkarskiego nie produkują wędkarze. Większość sprzętu i akcesoriów wędkarskich robionych jest w Chinach. Produkcja jest masowa, i tania z tanich materiałów. Bo większość nie kupi spławika za 15 zł tylko za 5 zł. Zanim ten spławik przyjedzie do Polski ma po drodze kilku pośredników, którzy na nim zarabiają. Dlatego większość jest marnej jakości. Siedzi sobie mała uśmiechnięta Chinka i dziś ma zrobić dajmy na to 500 spławików i ona je zrobi, jak je zrobi i z czego - z tego co jej taśmą przyjedzie - z taniego plastiku, z miękkiego drutu itp. Wykonując własny spławik oczywiście najpierw musimy zainwestować w materiał ale też możemy wykorzystać to co mamy w domu, garażu itp. Po wykonaniu pierwszych 20 spławików okazuje się że nie są wcale droższe od tych chińskich ze sklepu. Ale jakość wykonania i użyte materiały są znacznie lepsze, staranność wykonania też - bo robiliśmy to powoli, spokojnie, kierownik produkcji nie stał nad nami i nie liczył czy norma wykonana. I jeden jeszcze ważny szczegół - robiliśmy to dla siebie, więc przykładaliśmy się do pracy, choć nie każdy ma talent w rękach to powoli sobie spławik dopieści. Nie trzeba mieć przy tym wiedzy jak przy klepaniu wahadłówki czy struganiu woblera. Kawałek trzciny uciąć każdy potrafi, wstawić patyczek do szaszłyka, pomalować i polakierować. A satysfakcja ze złowionych przy jego pomocy ryb - bezcenna...
Potrzebne materiały: sztywny cienki drut, lakier do parkietów, mocna nić lub kawałek plecionki, patyczki do szaszłyków, farba (może być modelarska Humbrol) lub spray do malowania po murach.
Narzędzia: szczypce do cięcia drutu, szczypce uniwersalne, gwóźdź, małe imadełko (niekoniecznie), pędzelek, spinacze biurowe (do zapinania spławików w trakcie suszenia).
I nie ważne czy trzcina w trakcie suszenia się lekko wygnie - waggler i tak prawie cały jest pod wodą, i to wygięcie drażni tylko za pierwszym razem...
